Excursie naar park De Hoge Veluwe onder de bezielende leiding van Henk Ruiterkamp
‘Om 10.45 aanwezig zijn bij de Hoenderloose ingang van het park’. Zo luidde de instructie en jawel hoor: daar stond Henk ons al op te wachten. Dankzij zijn jarenlange inzet voor het Nationale Park ‘De Hoge Veluwe’ mochten wij zonder te betalen en zonder te wachten doorrijden naar het Jachthuis St. Hubertus. Daar werd onze groep van ongeveer 30 mensen in tweeën gesplitst. Met een tussenpose van een half uur werd elke groep door een gids rondgeleid door de pracht en praal van dit door de architect Berlage ontworpen jachthuis.
Berlage, in dienst van de familie Kröller-Müller, heeft dit Gesamtkunstwerk in ongeveer vijf jaar gebouwd (1916-1921), als gastenhuis voor jachtvrienden. Het bouwplan is gebaseerd op het hertengewei uit de Sint Hubertus legende. Een ander bijzonder kenmerk is dat de bakstenen aan één zijde zijn geglazuurd in specifiek bij die kamer passende kleuren. Zo kreeg elke kamer een eigen kleurschakering. Voorts zijn er voor die tijd bijzondere technische snufjes, zoals een lift in de toren en in de bodem verzonken ramen. Saillant detail is dat de speciaal voor dit gebouw ontworpen kunstwerken zodanig waren vastgeklonken dat Helene Kröller-Müller ze niet kon verplaatsen, hoe graag ze dat misschien ook zou willen: Berlage’s wil was wet. Maar… Helene had ook een ijzeren wil en zij botsten na een aantal jaren bouw zodanig dat Berlage het contract verbrak. Wat hem overigens niet slecht uitkwam, want nu kon hij aan het Haagse Gemeentemuseum beginnen.
Na de rondleiding gingen we naar restaurant Wien’s in Hoenderloo voor een verrukkelijke lunch. Rondom drie uur/half vier begon het middagprogramma: een groepje ging fietsen met Henk en de anderen bezochten het Kröller-Müller museum. Altijd boeiend en met een spectaculaire beeldentuin. Er hangen relatief veel schilderijen van Vincent van Gogh, maar er zijn ook tentoonstellingen van moderne kunstenaars zoals Jan van Munster en Charlotte Posenenske. Aangezien we in de ochtend van alles hadden gehoord over de kunstaankopen van Helene Kröller-Müller, was het interessant om naar de aankoop-jaartallen te kijken en je te realiseren dat Vincent in die tijd (voor en na WO I) nog relatief goedkoop was. Maar ook dat Helene een heel goede adviseur heeft gehad in kunstcriticus H.P. Bremmer.
De fietsclub kreeg bij de zandverstuiving uitgebreid uitleg van Henk over het ontstaan van dit prachtige park.
Na de afsluitende borrel in het nieuwe Parkpaviljoen keerden wij om een uur of zes huiswaarts met het klassieke slotgevoel: MOE, MAAR ZEER VOLDAAN. En met veel dank aan Henk én aan de evenementencommissie.
Eefje Andriessen, secretaris